اگزما چیست؟
در این مقاله نگاهی نزدیک به اگزما و 14 دلیل اگزما را بررسی میکنم. اگزما به عنوان یک بیماری پوستی رایج، شامل انواع مختلفی از جمله درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، اگزمای دیسیدروتیک، نورودرماتیت، اگزمای نومولار، درماتیت سبورئیک و درماتیت استاز میشود. هر یک از این انواع اگزما دارای علائم و نشانههای خاصی هستند که ممکن است با یکدیگر تفاوتها و همپوشانیهایی داشته باشند. این مقاله به طور جامع به توضیح هر نوع اگزما، علائم آن و راههای درمانی متناسب با هر یک از آنها میپردازد. اطلاعات ارائه شده در این مقاله میتواند به افراد مبتلا به اگزما و همچنین افرادی که به دنبال شناخت بیشتر درباره این بیماری هستند، کمک کند.
اگزما یکی از گروههای بیماریهای التهابی پوست است که باعث خارش، خشکی پوست، بثورات پوستی، لکههای پوسته پوسته، تاولها و عفونتهای پوستی میشود. در این بیماری، پوست قرمز و التهابی ظاهر میشود که میتواند در افراد با پوست روشن به صورت پوست قرمز و ملتهب و در افراد با پوست تیرهتر به صورت قهوهای، بنفش یا خاکستری ظاهر شود. خارش پوست یکی از علایم شایع این بیماری است.
اگزما ممکن است در دوران کودکی، نوجوانی یا بزرگسالی ظاهر شود و میتواند از شدید تا خفیف متغیر باشد. حتی نوزادان تازه متولد شده هم ممکن است در هفتهها و ماههای اول پس از تولد با اگزما روبرو شوند. در کودکان خردسال، خشکی شدید پوست و بروز تاولها رایج است و خارش میتواند باعث عفونتهای پوستی شود. همچنین، اگزما در بزرگسالان نیز ممکن است ظاهر شود، بهطور خاص اگزمای بزرگسالان معمولاً در افرادی زیر ۲۰ یا بالای ۵۰ سالگی ایجاد میشود.
درمان اگزما شامل استفاده از مرطوبکنندهها، آنتیهیستامینها، کرمهای استروئیدی موضعی و کورتیکواستروئیدها میشود که معمولاً توسط پزشکان و متخصصان پوست تجویز میشوند. اگزمای شدید میتواند به دورههای شدیدی از شعلهور شدن منجر شود که ممکن است چندین روز یا حتی چند هفته طول بکشد و در صورت عدم درمان، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. افراد مبتلا به اگزمای شدید نیز ممکن است در معرض خطر بالایی برای آلرژیهای غذایی و آسم قرار بگیرند.
تشخیص درست اگزما از سایر بیماریهای پوستی مانند پسوریازیس بسیار مهم است، زیرا این امر در تداخل و تعیین درمان مناسب تأثیرگذار است.
علل اگزما چیست؟
هیچ دلیل “اصلی” برای اگزما وجود ندارد. در واقع، هفت نوع اگزما شناخته شده است و هر کدام حداقل یک عامل موثر دارند. برخی از علل شایع شامل سابقه خانوادگی اگزما، تماس با عوامل محیطی خاص، و استرس هستند.
- سیستم ایمنی بیش فعال: درماتیت آتوپیک، که یکی از شایعترین انواع اگزما است، ناشی از فعالیت زیاد سیستم ایمنی است که باعث خشکی و خارش در پوست میشود. این عارضه میتواند در هر قسمتی از بدن ظاهر شود و دارای علائم مختلفی است.
- تعامل میان محیط و ژنتیک: وقتی یک محرک یا آلرژن، سیستم ایمنی را فعال میکند، این میتواند به التهاب و تحریک پوست منجر شود. این التهاب ممکن است علائم مشترک اگزما را ایجاد کند، از جمله خشکی و خارش، به ویژه در نواحی خمیده مانند زانو، آرنج، و سایر مناطق قابل انعطاف.
- ژنتیک: وجود عوامل ژنتیکی نیز میتواند در اگزما نقش داشته باشد، به عنوان مثال، وجود پروتئینی به نام “فیلاگرین” که در حفظ رطوبت پوست نقش دارد. کمبود این پروتئین میتواند به خشکی و خارش پوست منجر شود. اگر اعضای خانواده تاریخچهای از درماتیت آتوپیک یا اگزما دارند، شما ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید.
- محیط: علاوه بر عوامل ژنتیکی، بسیاری از عوامل محیطی میتوانند واکنشهای آلرژیک و تشدید اگزما را افزایش دهند، به ویژه اگر شما سابقه خانوادگی اگزما داشته باشید.
محرکهای رایج اگزما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هوای خشک، گرمای شدید یا سرما.
- استفاده از برخی از انواع صابون، شامپوهایی که باعث شوره میشوند، محصولات حمام حبابدار، شستشوی بدن و پاککنندههای صورت.
- استفاده از شویندههای لباسشویی و نرم کنندههای پارچه با افزودنیهای شیمیایی.
- استفاده از پارچههای خاصی مانند پشم یا پلیاستر در لباسها و ملحفهها.
- استفاده از پاککننده و ضدعفونیکننده سطوح.
- تماس با مایعات طبیعی مانند آب میوه، سبزیجات و گوشت.
- استنشاق عطرهای داخل شمع.
- تماس با فلزات، به ویژه نیکل، در جواهرات یا ظروف.
- تماس با فرمالدئید که در ضدعفونیکنندههای خانگی، برخی واکسنها، و چسبها یافت میشود.
- استنشاق ایزوتیازولینون که یک آنتیباکتریال در محصولات مراقبت شخصی مانند دستمال مرطوب کودک است.
- استفاده از کوکامیدوپروپیل بتائین که برای غلیظ کردن شامپوها و لوسیونها استفاده میشود.
- استفاده از پارافنیلن دیآمین که در رنگهای چرم و تاتوهای موقت مورد استفاده قرار میگیرد.
- تماس با کنههای گرد و غبار و زندگی در فضاهای کثیف.
- استرس عاطفی همچنین میتواند باعث تشدید اگزما شود، اما دقیقاً مشخص نیست که چرا. برخی از افراد زمانی که احساس “استرس” میکنند، علائم اگزما و شعلهور شدن آنها بدتر میشود. همچنین، برخی از افراد فقط با دانستن اینکه اگزما دارند، دچار استرس میشوند که ممکن است باعث تشدید علائم اگزما شود.
علائم اگزما چیست؟
اگزما و نشانههای آن برای هر فردی ممکن است متفاوت باشد. همچنین، روشهای مراقبت از پوست برای هر شخص در نواحی آسیب دیده پوست، تأثیر متفاوتی دارد. برای مثال، اگزمای شما ممکن است در شکلی متفاوت از اگزما در بزرگسالان دیگر یا فرزندتان ظاهر شود. انواع مختلف اگزما حتی ممکن است در نواحی مختلف بدن و در زمانهای مختلف ظاهر شوند.
اگزما تقریباً همیشه با خارش پوست همراه است. این حس خارش علمی به نام “پرخارشی” است. برای بسیاری از افراد، خارش میتواند از ملایم تا متوسط متغیر باشد. بعضی اوقات خارش به حدی شدید میشود که باعث میشود فرد متوسطی را بزند تا زمانی که به خونریزی برسد. این وضعیت به “چرخه خارش-خراش” معروف است.
علائم اگزما اغلب شامل موارد زیر هستند:
- خارش
- خشکی و حساسیت پوست
- التهاب و تغییر رنگ پوست
- پوست خشن، چرمی یا پوسته پوسته شده که به صورت لکههای پوستهپوسته ظاهر میشود
- پوسته شدن یا تراوش
- تورم در نواحی مختلف
- ممکن است تمام این علائم را داشته باشید یا فقط برخی از آنها را تجربه کنید. همچنین، ممکن است علائم شما شدیدتر شود یا به طور کامل از بین برود.
- اگزما ممکن است در پوستهای روشنتر قرمز به نظر برسد، در حالی که افراد با پوست متنوع ممکن است تغییرات رنگی مختلفی داشته باشند.
- سیاهپوستان آمریکایی بیشتر احتمال دارند علائم شدید مرتبط با اگزما را گزارش کنند.
برای تشخیص صحیح اگزما و مدیریت بهینه آن، مشورت با یک متخصص پوست، که تجربه کافی در این زمینه دارد، ضروری است. همچنین، مراقبت دقیق و مداوم از پوست در پیشگیری و کنترل اگزما بسیار حیاتی است.
بسیاری از افراد مبتلا به اگزما همچنین علائمی شبیه به تب یونجه، آسم آلرژیک و آلرژیهای غذایی را گزارش میدهند.
چند نوع اگزما وجود دارد؟
هفت نوع اصلی اگزما وجود دارد، که هرکدام ویژگیها و علائم خاص خود را دارند:
- درماتیت آتوپیک: این نوع، شایعترین اگزما است و علامت اصلی آن خارش است، همچنین میتواند با بروز بثورات، درد و خواب ضعیف به دنبال خارش همراه باشد. درماتیت آتوپیک میتواند در هر قسمتی از بدن ظاهر شود و باعث جوشهای تراوشی شود.
- درماتیت تماسی: درماتیت تماسی پس از تماس با مواد محرک، علائمی شبیه به اگزما را نشان میدهد. این نوع اگزما به عنوان واکنش به تحریکهای محیطی رخ میدهد.
- اگزمای دیسیدروتیک: در این نوع اگزما، تاولهای کوچک بر روی دستها، پاها و لبههای انگشتان دیده میشود. این عارضه گاهی به نام اگزمای دست یا پا نیز شناخته میشود.
- نورودرماتیت: نورودرماتیت با خارش شدید و پوستهها و تغییرات رنگی ناشی از خارش متمایز میشود. این نوع اگزما معمولاً در نواحی مختلف از بدن ایجاد میشود.
- اگزمای نومولار: در این نوع اگزما، لکههای دایرهای پراکنده دیده میشود که ممکن است خشک و حساس باشند یا ترشح داشته باشند.
- درماتیت سبورئیک: این نوع معمولاً پوست سر را تحت تأثیر قرار میدهد و علائمی مانند خارش مداوم و بثورات پوستی را نشان میدهد.
- درماتیت استاز: در این نوع، علائم معمولاً در ساق پا دیده میشود و ممکن است شامل خارش پوست، قرمزی و تغییرات رنگی باشد که به رنگهای مختلف پوست میتواند بپیوندد.
این نوع تنوعها در اگزما نشان میدهد که هر فرد ممکن است نوعی خاص از اگزما را تجربه کند و لازم است تا درمان مناسب و مشاوره پزشکی در نظر گرفته شود.
سخن پایانی
در این مقاله، انواع مختلف اگزما و علائم مرتبط با آنها بررسی شدند. به طور خلاصه، اگزما به عنوان یک بیماری پوستی رایج، شامل انواع مختلفی است که هر یک دارای علائم و نشانههای خاصی هستند. شناخت و درک این انواع مختلف اگزما میتواند به افراد کمک کند تا بهترین درمان را برای کنترل علائم خود انتخاب کنند. این مقاله امیدوار است که به خوانندگان کمک کند تا بهترین راهحلها را برای مدیریت و کنترل اگزمای خود پیدا کنند و سلامتی پوست خود را بهبود بخشند.